Aydın İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü

Maniler

MANİLER

Yemenimin uçları
Çıkama yokuşları
Benim bir sevdiğim var
Yedi dağın kışları

Bahçenizde gül var mı?
Gül dibinde yol var mı?
Akşam evinize gelsem
Sofranızda yer var mı?

Başında al yemeni
Öldürdün zalım beni
Eller ne derse desin
Alacağım ben seni

Deniz dibi kafesli
Etrafları cam fesli
Benim yarimi sorarsan
Al kravatlı mor fesli

Karşıda aydın Dağı
Sevdiğimin saç bağı
Gel güzel sevişelim
Geçirmeden bu çağı

Yar seni seveceğim
Çöz koynundan zinciri
Hediye yollayayım
Sana aydın inciri.

Salının pazarında
Güzeller incir tartar
Aydın güzel memleket
Adamın ömrü artar

Minarede ezan var
Ezan değil gezen var
Gündüz gelme gece gel
Gomşulardan güden var.

Karanfilin moruna
Ölüyorum uğruna
Teyze kızına söyle
Doğru gitsin yoluna

İnme kuyu derindir
Böğün hava serindir
Guyucak yansa kül olsa
Gine yarim benimdir.

Evimiz var dırbızan
Gelen aylar ırmızan
Kak gidelim sevgilim
Anan buban duymadan

Pamuğu çapaladım
Gece gündüz ağladım
Merak etme sevdiğim
Ben bohçamı bağladım

Bağa girdim üzüme
Çubuk değdi gözüme
Benden utanan gızlar
Elek gersin yüzüne

Portakal dilim dilim
Darılmış benim gülüm
Ben gülüme ne dedim
Kurusun ağzım dilim

Pampır gelir Aydın’dan
Garlı dağın ardından
Yörük çoban ne bilir
Bu sevdanın dadından

Sevdiğim Nazillili
Hem güzel hem işveli
Böyle kızı almayan
Ya ahmaktır ya deli

 

KAYNAKLAR:
AKDOĞAN, Hüsnü, 2004, Aydın, İzmir: Tibyan Yayıncılık, sayfa 86.
AKTAKKA, Nuri-DEMİRCAN, Necati (2006) Dünden Bugüne Aydın Halk Kültürü, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı.
MUSLU, Mehmet Ali, 1985, İlçemiz Çine, İzmir: Hür Efe Matbaası. Sayfa 58
Özdemirhan, ( Kasım 1988), “Maniler”, Aydın Eli, 5, 22.
http://dilcerezleri.bravejournal.com/entry